Kronplatz – góra marzeń każdego narciarza. Także kulinarnych!

Szczyt na wysokości 2275 metrów, 116 kilometrów najdłuższych i najbardziej stromych we Włoszech tras i 31 wyciągów. Narciarski raj!

Kronplatz: jeden z najnowocześniejszych i najbardziej znanych ośrodków narciarskich na świecie. Oszołamia nieskończonością możliwości. Z płaskiego szczytu, na którym stoi największa w Alpach dzwonnica, mały kościół, parę schronisk oraz zaprojektowane przez Zahę Hadid, wbudowane w skały monolityczne Muzeum Messnera, poświęcone historii alpinizmu, można ruszyć w każdą stronę świata. Tras jest tyle, że przez tydzień pobytu można nie zdążyć wszystkich wypróbować.

Część z nich to tzw. czarna piątka, czyli pięć wymagających czarnych tras o łącznej długości 44 kilometrów (między innymi słynny Sylvester, 7-kilometrowy Ried czy Herrnegg posiadający homologację Międzynarodowej Federacji Narciarskiej).

Ze szczytu rozciąga się także piękny widok na dolinę Alta Pusteria (Hochpustertal), Dolomity oraz austriackie lodowce Alp Zillertalskich na północy.

Bicie zawieszonego na wysokości 3 metrów Dzwonu Pokoju – Concordia 2000 na szczycie Kronplatz – rozlega się tylko raz dziennie. Chyba że któreś państwo znosi karę śmierci lub gdzieś na świecie kończy się wojna – wtedy częściej.

Kronplatz to góra dla zaawansowanych narciarzy, chociaż niebieskich i czerwonych tras, dla tych jeżdżących na średnim poziomie, też jest sporo.

Znajduje się tu także słynące z dokonałej kuchni schronisko Corones.

Posiłek w Corones należy zacząć od aperitivu: Veneziano (Aperol Spritz) lub Hugo (wino musujące, mięta i syrop z kwiatów czarnego bzu).

W menu są same specjały z Południowego Tyrolu, dania bazujące na lokalnych produktach. Trzeba spróbować kaspress knodel suppe, czyli bulionu z knedlami z czerstwego chleba, mięsa i sera albo długo duszonej w czerwonym winie łoptki wołowej również z tymi samymi sycącymi knedlami. Świetne są makarony i pierożki. Jadłam tu m.in. grillowany kozi ser z warzywami, makaron z szafranem i owocami morza, risotto z gruszką. Dobrze wygląda tagliata z miejscowej wołowiny czy ravioli z mięsem jaka hodowanego na halach nieopodal. 

Na deser, prócz tiramisu i apfelstrudla, zamówcie koniecznie germknödel z Austrii rodem. To okrągłe, przypominające wielkopolską pyzę, podane na ciepło ciasto drożdżowe nadziewane dżemem śliwkowym. Zalewa się j kremem waniliowym i obsypuje makiem oraz cukrem pudrem. W smaku przypomina nieco nasze świąteczne kluski z makiem. Nie trzeba mieć zębów, by zjeść ten deser, polecam go więc zarówno bobasom, jak i starcom.

A na koniec zostawiłam dwa najlepsze desery. Kaiserschmarrn, wiadomo, klasyka, austriacki omlet cesarski. I topfenknödel – znowu knedle, tym razem jednak na słodko, z ricottą, wypływającą czekoladą, w sosie z duszonych owoców. Bajka!

Niebawem ma się również otworzyć muzeum górskiej fotografii Lumen. Jest tuż obok gondoli prowadzącej na szczyt Kronplatz. Prócz wystaw stałych i czasowych będzie tu także restauracja. Za jej koncepcję odpowiada Norbert Niederkofler, szef kuchni trzygwiazdkowej restauracji St.Hubertus. Restauracja Lumen znajduje się w szklanym pawilonie doklejonym do muzuem, z przepięknym widokiem na panoramę gór. Ma działać tylko do godziny 16, czyli do momentu działania wyciągów, a stolik w niej będzie mozna zdobyć tylko poprzez uprzednią rezerwację. Myślę, że szykuje się wspaniały projekt kulinarny. W otoczeniu nowoczesnej architektury, zapierającego dech w piersiach kraobrazu, z niebanalnym ale lokalnym menu.

KIEDY?
Sezon narciarski w Kronplatz trwa około pięciu miesięcy w roku. Zazwyczaj zaczyna się w ostatnich dniach listopada, a kończy w drugiej połowie kwietnia.

TRANSPORT
Kronplatz jest częścią sieci Dolomiti Superski – infrastruktury narciarskiej, która jednym skipassem łączy 14 ośrodków narciarskich w Dolomitach, oferujących w sumie 1200 kilometrów tras.

Pomiędzy kurortami kursują bezpłatne skibusy. Z Kronplatz zatem można się szybko dostać na przykład do słynnej Sellarondy (26 kilometrów tury narciarskiej wokół masywu Sella). Wystarczy zjechać na koniec czarnej trasy Piculin, wsiąść w skibus i chwilę później wysiąść w Alta Badia.

CENY
Jednodniowy karnet w środku sezonu to wydatek około 50 euro. Więcej informacji na: www.kronplatz.com.

Jeśli macie jakieś pytania, zostawcie je poniżej, postaram się pomóc! Czekam też na wasze komentarze. Czy macie jakieś doświadczenia z Południowego Tyrolu? Piszcie, jestem ciekawa!

Podobał Ci się mój artykuł? Kliknij „Lubię to!” lub „Udostępnij”. Nakarmiona Starecka jest również na Facebooku i Instagramie. Zapraszam!

Partnerem postu jest Południowy Tyrol.